บทความเกี่ยวกับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ | กองทุนสำรองเลี้ยงชีพไทย โดย ก.ล.ต.

รายชื่อบริษัทจัดการ

มืออาชีพที่บริหารจัดการเงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพให้งอกเงย

กองทุนสำรองเลี้ยงชีพกับทางเลือกในการออมภาคบังคับ

การมีระบบการออมภาคบังคับจะช่วยตอบโจทย์การเข้าสู่สังคมสูงอายุอย่างสมบูรณ์ของไทย และบรรเทาปัญหาเรื่องคนไทยขาดการวางแผนทางการเงินและมีเงินเก็บไม่เพียงพอยามเกษียณ

นายจ้างสนับสนุนเต็มที่ เมื่อมีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ

เมื่อนายจ้างใจดีได้ตัดสินใจจัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพให้ลูกจ้าง หลังจากที่เห็นประโยชน์ที่จะได้รับทั้งต่อตัวนายจ้างและลูกจ้าง และสำรวจความพร้อมสำหรับขั้นตอนต่างๆ ในการจัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพแล้ว นายจ้างอาจต้องการรู้ว่า หลังจากที่ตัดสินใจจัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพแล้ว จะต้องมีหน้าที่และความรับผิดชอบใดบ้าง มาหาคำตอบกันในบทความนี้

นับหนึ่งถึงเจ็ด จัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพได้

กองทุนสำรองเลี้ยงชีพเป็นสวัสดิการด้านการออมและการลงทุนที่นายจ้างมีให้แก่ลูกจ้าง โดยนายจ้างจะจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุนให้ทุกเดือนนอกเหนือจากที่ลูกจ้างจ่ายเงินสะสมเข้ากองทุนทุกเดือนเช่นกัน เปรียบเสมือนลูกจ้างได้เงินเพิ่มจากนายจ้างอีกก้อนนอกเหนือจากเงินเดือน กล่าวได้ว่า นายจ้างที่ให้กองทุนสำรองเลี้ยงชีพเป็นสวัสดิการ เป็นนายจ้างที่ปรารถนาดี อยากเห็นลูกจ้างมีเงินไว้ใช้จ่ายในวัยชราภายหลังจากสิ้นสุดการเป็นมนุษย์เงินเดือน

กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ นายจ้างให้ นายจ้างได้

ในหลายสื่อ หลายบทความ หลายคลิปที่เห็นในปัจจุบัน มักพูดถึงประโยชน์ต่าง ๆ ของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพว่ามีอะไรบ้าง หากสังเกตดี ๆ ประโยชน์เหล่านั้นมักเป็นข้อดีของฝั่งลูกจ้าง เมื่อมองผิวเผินอาจทำให้เข้าใจว่า นายจ้างเป็นผู้สมทบเงินเข้ากองทุนโดยไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับมา ทำให้มีนายจ้างเพียงประมาณ 4.3% ในประเทศไทยมีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพเป็นสวัสดิการให้แก่ลูกจ้าง ในบทความนี้จึงขอเป็นช่องทางการนำเสนอข้อดีของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพฝั่งนายจ้างให้ได้รับทราบกันว่า ถ้านายจ้างมีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ นายจ้างจะได้รับประโยชน์อะไรบ้าง

ออมภาคสมัครใจและภาคบังคับ กับ "กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ"

ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าประเทศไทยจะก้าวเข้าสู่ “สังคมสูงวัยโดยสมบูรณ์” (Completely Aged society) โดยเป็นสังคมที่มีประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไปเกินกว่า 20% ของประชากรทั้งประเทศ หรือมีประชากรตั้งแต่อายุ 65 ปี มากกว่า 14% ในปี 2566 และในอีก 10 ปีข้างหน้าจะกลายเป็น “สังคมสูงวัยระดับสุดยอด” (Super-aged society) คือมีประชากรตั้งแต่อายุ 65 ปี มากกว่า 20% ทำให้หน่วยงานภาครัฐและเอกชนเร่งเตรียมความพร้อมในการพึ่งพาตนเองให้แก่ผู้สูงอายุและวัยทำงานที่จะกลายเป็นผู้สูงอายุในอนาคต รวมถึงความพร้อมทางด้านการเงินของผู้เกษียณอายุ